Waar Ligt Pompeii? - [] 2023: Apúntateuna

Waar Ligt Pompeii
Pompeï, een stad bedolven onder vulkaanas – Pompeï (of Pompeii in het Italiaans) ligt 22 kilometer van het centrum van Napels en is gelegen aan de voet van de Vesuvius vulkaan. De stad is ontstaan rond de 8e eeuw voor Christus door het volk van de Osken.

Veelal werden steden in Campanië opgebouwd door Griekse kolonisten, Pompeï is hierin ook geen uitzondering geworden door de goede vruchtbare grond rond de vulkaan. De stad werd in haar geschiedenis een aantal keer veroverd. Etrusken deden dat in de 6e eeuw voor Christus en in de 5e eeuw voor Christus, net zoals als de rest van Campanië, door de Samnieten.

Deze veroveringen kwamen tot een einde toen de Romeinen de 4e eeuw voor Christus de Samnieten versloegen.

Waar liggen lichamen Pompeii?

Italiaanse archeologen hebben in Pompeï twee uitzonderlijk goed bewaarde lichamen ontdekt. Het gaat hier vermoedelijk om de overblijfselen van een rijke man en zijn slaaf. Beiden stierven door hitte en vulkanische as, toen de Vesuvius in 79 n.Chr. uitbarstte,

Archeologen vonden de lichamen tijdens opgravingen in een grote villa in Civita Giuliana, ongeveer 700 meter ten noordwesten van Pompeï. Het ging hier om overblijfselen van schedels en diverse botresten, die van twee mannen afkomstig bleken te zijn. Deze botten lagen begraven in een dikke laag grijze as.

De archeologen gaan er daarom van uit dat beide mannen niet aan de eerste uitbarsting van de Vesuvius zijn gestorven, maar pas tijdens de tweede ‘ gloedwolk ‘ van de ochtend daarop. Hierbij vielen er namelijk enorme hoeveelheden gloeiendhete as uit de lucht.

Wat is er zo bijzonder aan Pompeii?

Pompeii, een rijke stad Er waren nog enkele sporen van andere culturen, maar de Romeinse gewoonten hadden de overhand. Naast een heleboel andere faciliteiten bezat Pompeii een groot amfitheater voor gladiatorengevechten. Dit amfitheater was gebouwd door een Romeins speculant en er pasten 20.000 mensen in.

Waar liggen de doden van Pompeii?

‘Zeer goed bewaarde’ lichamen gevonden van overleden inwoners Pompeii Archeologen in Pompeii hebben uitzonderlijk goed bewaarde lichamen van twee mannen gevonden. Het gaat om een rijke man en vermoedelijk een slaaf. Ze stierven door de hitte en vulkanische as toen de Vesuvius uitbarstte in 79 na Christus.

De overblijfselen van de twee slachtoffers werden gevonden in een grote villa aan de rand van Pompeii, in Civita Giuliana.
Dat ligt zo’n 700 meter ten noordwesten van het oude centrum van Pompeii.
Volgens de archeologen gaat het om een rijke man en zijn slaaf.
Zo leek de man met een hoge status tussen de 30 en 40 jaar oud.

Hij droeg nog steeds sporen van een wollen mantel rond zijn nek. De tweede man, waarschijnlijk tussen de 18 en 23 jaar oud, was gekleed in een tuniek en had een aantal verbrijzelde ruggenwervels, wat erop wijst dat hij een slaaf was die zwaar werk verrichtte.

Van de resten werden afgietsels gemaakt, met een speciale techniek waarbij gips wordt gegoten in de holte die het lichaam achterliet in de gestolde laag as. Zo komen de overledenen als ‘standbeelden’ tevoorschijn, gevat in de houding waarin ze omkwamen. Pompeii is een Romeinse stad die door een uitbarsting van de vulkaan Vesuvius bedolven werd onder vulkanisch as en brokstukken.

De ruïnes werden ontdekt in de zestiende eeuw, de eerste opgravingen startten in 1748. Ten tijde van de uitbarsting woonden ongeveer 13.000 mensen in de stad. De wereldberoemde archeologische vindplaats is vanwege de coronapandemie momenteel gesloten voor toeristen.

Wat kost entree Pompeï?

Ticketprijs: – *Van 15 juni 2023-15 september 2023 komt er bij alle sites zoals die van Pompeii, maar ook bijvoorbeeld bij Ercolano en Paestum €1,00 extra bij om de slachtoffers van de overstromingen in Emiglia Romagna te steunen. De ticketprijs is dus tot 15 september €19,00,

Hoe lang duurt bezoek aan Pompeii?

Het forum – Het forum is het centrale plein waar je het gerechtsgebouw en enkele tempels vindt. Ook zie je hier achter glas een hele verzameling van kruiken, zuilen en gipsen afgietsels van slachtoffers van de vulkaanuitbarsting. Zo zie je een jongeman die gehurkt zit, een jong kind en zelfs een hond.

Hoe ver ligt Pompeii van Rome?

De trein nemen van Rome Termini naar Pompei in 1 uur en 46 minuten – Als je meer wilt weten over de reis per trein van Rome Termini naar Pompei, dan hoef je niet verder te zoeken! Normaal gesproken is de gemiddelde tijd 2 uur en 28 minuten om de afstand van 211 km van Rome Termini naar Pompei per trein te reizen, maar met de snelste dienstregeling kun je er al in 1 uur en 46 minuten zijn.

Er rijden meestal ongeveer 54 treinen per dag op deze route. Je moet 1 verandering overstappen onderweg, want er zijn geen directe treindiensten op deze lijn. Als de grootste treinmaatschappij op deze route, reis je waarschijnlijk met Trenitalia gedurende de hele reis naar Pompei of een deel ervan. Boek je treinkaartjes van Rome Termini naar Pompei van tevoren, in plaats van op de dag zelf, al vanaf €2.60.

We laten altijd de goedkoopste prijzen eruit springen als je in onze reisplanner zoekt. Als je er klaar voor bent om te boeken, zoek dan vandaag nog bij ons naar goedkope treinkaartjes. Lees verder voor meer informatie over de reis per trein naar Pompei, zoals onze dienstregeling waarin je de eerste en laatste treinen kunt bekijken.

Is Pompeii de moeite waard?

FAQ over het bezoeken van Pompeii – Hoeveel tijd heb je nodig om Pompeii te bezoeken? Ik raad aan minimaal 3 uur voor Pompeii uit te trekken, want er valt hier zoveel te zien. De stad is immers gigantisch. Is Pompeii de moeite waard? Absoluut! Het is bijna onwerkelijk om rond te lopen in een stad die 20 eeuwen geleden onder een dikke laag as kwam te liggen en pas 18 eeuwen later werd uitgegraven.

Hoeveel doden in Pompeii?

Naar verluidt zijn er tijdens de uitbarsting in 79 zo’n 16.000 mensen omgekomen in Pompeï en Herculaneum. Rond 2003 zijn er 1044 afgietsels gemaakt van de indrukken van de lichamen in de as die waren gevonden in en rond Pompeï.

Wat is er gebeurd in Pompeii en wanneer?

De wegen tonen diepe groeven van de ezelskarren die er dagelijks doorheen reden. Op de muren staan ordinaire krabbels over liefde, seks, brood en spelen. Net als Hiroshima hebben Herculaneum en Pompeii hun bekendheid vooral te danken aan een gruwelijk einde.

Maar de opgravingen in de twee steden onthullen veel over het dagelijks leven in de Romeinse samenleving. In 79 na Christus vond een van de grootste natuurrampen van de Oudheid plaats. De top van de vulkanische berg Vesuvius explodeerde met een verwoestende knal en in een kleine vierentwintig uur werden de steden Pompeii en Herculaneum bedolven onder een dikke laag as, puimsteen, modder en lava.

Bij opgravingen in de achttiende en negentiende eeuw ontdekten archeologen twee volledig gaaf gebleven steden waar het verleden meer dan elders geconserveerd was. Meer lezen over het Romeinse Rijk? Schrijf u in voor onze gratis nieuwsbrief. Uw aanmelding is helaas niet gelukt.

Was er een tsunami in Pompeii?

De uitbarsting van de Vesuvius – In 62 n.C. werd de Romeinse stad Pompei getroffen door een zware aardbeving. Veel gebouwen in de stad werden verwoest. In de jaren daarna voelden de inwoners de grond nog regelmatig trillen, maar een echte aardbeving was er niet meer gekomen.

Daarom maakten de mensen zich niet ongerust toen ze in augustus van het jaar 79 weer een paar lichte schokgolven voelden.
Op 20 augustus volgde een zwaardere aardbeving en vanaf zee beukten er grote golven op het strand.
Maar na een dag was alles weer rustig.
Op 24 augustus was er een nog zwaardere aardbeving, die werd gevolgd door een enorme knal.

De vulkaan Vesuvius barstte open en uit de krater steeg een grote zwarte rookwolk op die op een dennenboom leek. Daarna begon het stenen en as te regenen. De inwoners van Pompei probeerden over zee te vluchten, maar door een vloedgolf (tsunami) was dat bijna onmogelijk.

Waardoor is er veel uit Pompeii bewaard gebleven?

Pompeï blijft verbazen – maar hoelang nog? | Lees welke gevaren er op de loer liggen op geschiedenismagazine.nl 3 maart 2021 • Door De beroemde Romeinse stad, die bedolven raakte onder as en lava. We kennen Pompeï allemaal wel. Al sinds de 18de eeuw doen archeologen hier aan de voet van de Vesuvius fantastische ontdekkingen.

Minder mensen weten echter dat de ruïnes en opgravingen gevaar lopen. Hoe komt dat? En wat is er nu eigenlijk precies gebeurd, toen in 79 n.Chr.? Pompeï loopt gevaar De enorme uitbarsting van de Vesuvius in het jaar 79 bedolf hele steden. Huizen, straten, mensen en hun gebruiksvoorwerpen en kunst zijn bewaard gebleven, zo compleet dat het bezoekers nog altijd versteld doet staan.

En zij weten dit stuk van Italië tegenwoordig beter dan ooit te vinden. Inmiddels persen zich jaarlijks vier miljoen toeristen uit alle delen van de wereld door de straten van Pompeï, die daar uiteraard niet op berekend zijn. Een paar jaar geleden zorgde de bezoekersdruk er samen met gebrekkig onderhoud voor dat Unesco dreigde de werelderfgoedstatus van de Vesuviussteden weer in te trekken. Waar Ligt Pompeii Het schilderij De laatste dag van Pompeii van Karl Brullov maakte beginjaren 1830 veel indruk. Alexander Poesjkin en Edward Bulwer-Lytton lieten zich erdoor inspireren voor literair werk. Karl Brullov, The Last Day of Pompeii (1830). Bron: The State Russian Museum En dan is er natuurlijk ook nog de Vesuvius zelf.

Die barst gemiddeld eens in de vier- of vijfhonderd jaar uit. De laatste serieuze eruptie was in 1631, dus u kunt zelf uitrekenen hoe de zaken in er in Pompeï en omgeving op dit moment zo ongeveer voor staan. Juist omdat er afgelopen najaar schokken van tussen de 1,6 en 1,8 op de schaal van Richter werden gemeten, hebben de lokale autoriteiten nu hun goedkeuring gegeven aan een al langer bestaand evacuatieplan: in geval van een uitbarsting moeten de bewoners uit de directe omgeving naar Sardinië worden overgebracht.

Iedereen begrijpt dat het in veiligheid brengen van drie miljoen mensen in deze toch al overvolle en chaotische streek een even lovenswaardige als ondankbare maar vooral toch ook onhaalbare opgave is. Asregen Als we namelijk iets van de beruchte uitbarsting in 79 kunnen leren, dan is het wel hoe snel en alomvattend de destructie zich voltrekt.

Een grote eruptie heeft binnen korte tijd verwoestende gevolgen voor alles wat leeft. Toen de Vesuvius na een langere periode van seismische activiteit eindelijk uitbarstte, was Pompeï als eerste aan de beurt. Er daalde een dikke regen puimsteen neer. Vluchten was moeilijk, waardoor veel mensen hun huizen zijn binnengerend.

10 Plekken Waar Je NOOIT Moet Zwemmen, Maar Mensen Deden Het Toch

Dat deden ook de bewoners van het Huis van de Faun, dat na de opgravingen onder andere beroemd werd vanwege het monumentale Alexandermozaïek dat er werd aangetroffen; het is nu in het archeologisch museum van Napels te zien. Schuilen voor de vulkanische regen bood aanvankelijk soelaas, tot de daken van de woningen onder de almaar dikker wordende aslaag bezweken.

De bewoners van het Huis van de Faun lieten het leven in hun eetkamer, waar ze zich met hun waardevolle bezittingen verzameld hadden.
We kunnen ons nog altijd een levendige voorstelling maken van de gruwelijke manier waarop de inwoners van Pompeï aan hun einde kwamen.
Dit is vooral te danken aan de inzichten van de Italiaanse archeoloog Giuseppe Fiorelli (1823-1896).

Bij zijn grootschalige en nauwgezette opgravingen in Pompeï ontdekte hij in 1863 grote holtes in het puimsteen, met daarin een skelet. Die waren ontstaan nadat het lichaam van een slachtoffer geheel omsloten was geraakt door de asregen en was gaan ontbinden. Waar Ligt Pompeii Een gipsen model van een van de ca.13.000 bewoners van Pompeï. Andrew Mason, Pompeii Petrified Body (2009). Bron: Flickr Andrew Mason In zo’n lichaamsafdruk kon men gips gieten. Eenmaal uitgehard kon dat gipsen model, dat ook het skelet van de overledene bevatte, voorzichtig worden opgegraven.

Hoe stierven mensen in Pompeii?

De twee mannen overleefden de eerste stadia van de eruptie, maar wisten vervolgens niet aan de tweede pyroclastische stroom te ontkomen. In het jaar 79 na Christus verwoestte de uitbarsting van de Vesuvius de Romeinse oude stad Pompeii. Duizenden mensen kwamen om en werden – misschien nog voor ze goed en wel beseften wat er gaande was – met een dikke laag as en lava bedekt.

De tragische gebeurtenis spreekt tot op de dag van vandaag enorm tot de verbeelding.
En in de loop van de jaren zijn onderzoekers gestuit op goed bewaard gebleven menselijke resten, fresco’s en voedsel dat niet zelden nog gewoon op tafel stond.
Onderzoekers onthullen nu in een studie wederom een aangrijpende vondst.

Want archeologen hebben tijdens opgravingen twee nieuwe slachtoffers gevonden die tijdens de beroemde eruptie het leven lieten. Meer over de uitbarsting van de Vesuvius Door de uitbarsting van de vulkaan de Vesuvius werden de nabijgelegen steden Pompeii en Herculaneum bedolven onder een dikke laag as en lava.

Duizenden mensen kwamen om.
De vulkaanuitbarsting is de geschiedenisboeken gegaan als één van de meest bekende erupties aller tijden.
En niet in de laatste plaats omdat de dikke laag as en lava ervoor gezorgd heeft dat alles eronder vrijwel perfect bewaard is gebleven.
Tijdens opgravingen blootgelegde gebouwen en taferelen – zoals in de zogenoemde Tuin der vluchtelingen in Pompeii, waar dertien slachtoffers zijn teruggevonden, die samen, ineengedoken en tevergeefs beschutting zochten tijdens de eruptie – wekken de indruk dat de tijd hier heeft stilgestaan.

En dat is in zekere zin ook zo; alles is er nog zoals het er op die ene, fatale dag in het jaar 79 was. In beide steden worden tot op de dag van vandaag dan ook veel interessante vondsten gedaan die ons een uniek inkijkje geven in hoe de Romeinen in die tijd woonden, werkten en leefden.

Het is het unieke verhaal van een nietsontziende eruptie die duizenden levens verwoestte, maar er tegelijkertijd voor zorgde dat mensen en hun leefomgeving vereeuwigd werden. Archeologen waren aan het werk in een grote villa in Civita Giuliana gelegen aan de rand van Pompeii toen ze op de twee onfortuinlijke slachtoffers stuitten.

De twee lichamen werden gevonden onder een zeker twee meter dikke aslaag in een kamer onder de villa die naar de bovenverdieping leidde. De slachtoffers Het eerste lichaam behoort toe aan een jonge man die tussen de 18 en 25 jaar oud en zo’n 1,56 meter lang was.

De onderzoekers troffen hem liggend op zijn rug, met gekanteld hoofd en blootliggende tanden en schedel aan. Opmerkelijk genoeg blijkt hij gekneusde ribben te hebben; ongebruikelijk bij een jonge man van zijn leeftijd. Dit zou er dan ook op kunnen wijzen dat hij zwaar werk verrichtte en mogelijk slaaf was.

Het tweede slachtoffer – ook een man – werd tevens op zijn rug, maar in een iets anders houding gevonden. Zijn armen liggen op zijn borst, hij heeft zijn benen gespreid en knieën gebogen. Waarschijnlijk was hij tussen de 30 en 40 jaar oud en zo’n 1,62 meter lang toen hij overleed.

Dit slachtoffer droeg ingewikkeldere kledij in vergelijking met de ander, waardoor de onderzoekers denken dat het hier om een welgestelde man gaat.
Pyroclastische stroom De onderzoekers denken dat de twee mannen aan de eerste stadia van de eruptie, bestaande uit een regen van puimsteen, zijn ontsnapt maar vervolgens plotseling stierven tijdens de zogenoemde tweede pyroclastische stroom; een golf bestaande uit vaste of half vloeibare lava, gas, rotsen en as.

Deze trof Pompeii en het omliggende gebied de volgende ochtend en leidde bij veel overlevenden, die nog steeds in de stad en op het platteland aanwezig waren, alsnog tot de dood. Deze tweede stroom ging vooraf aan een korte periode van rust – misschien hooguit een halfuur – waarin vele overlevenden hun woningen verlieten in een vergeefse poging zichzelf te redden.

Genadeloos De pyroclastische stroom sloeg snel en genadeloos toe.
Hierdoor stortte de eerste verdiepingen van vele huizen in en werden de slachtoffers verrast toen ze probeerden te ontsnappen aan de verstikkende as.
De onderzoekers denken in dit geval dat de pyroclastische stroom door verschillende openingen de kamer van de twee aangetroffen slachtoffers in vloeide.

Hierdoor werden ze vervolgens onder een dikke laag as begraven. Om de twee lichamen te openbaren, maakten de onderzoekers zogenoemde afgietsels. Hierbij worden de skeletten verwijderd en de achtergebleven holtes volgegoten met gips, waardoor archeologen de precieze vormen van de lichamen van slachtoffers aan het licht kunnen brengen.

Is Pompeii open op zondag?

FAQ’s – Hoe lang is Pompeii open? Pompeii is geopend van 9.00 tot 19.00 uur, van dinsdag tot zondag. Let op: de laatste toegang is om 17.30 uur. Wat is de beste tijd om Pompeii te bezoeken? De beste tijd om Pompeii te bezoeken is vroeg in de ochtend, wanneer de toegangspoorten opengaan, om grote drukte te vermijden.

De beste tijd van het jaar om Pompeii te bezoeken is tussen november en maart, in het laagseizoen. Is Pompeii rolstoeltoegankelijk? Ja. De meeste paden zijn opnieuw aangelegd om ze toegankelijk te maken voor rolstoelgebruikers. Sommige paden hebben echter een oneffen wegdek en kunnen moeilijk begaanbaar zijn met een rolstoel.

Kan ik mijn bagage achterlaten bij Pompeii? Ja. Hoewel het de bezoekers niet is toegestaan grote stukken bagage mee te nemen naar Pompeii, zijn er opslagfaciliteiten om grote bagage op te slaan. Hoeveel tijd kan ik besteden in Pompeii? Hoewel het onmogelijk is om het uitgestrekte terrein in één dag te overzien, om alle belangrijke attracties te bezoeken, kunnen bezoekers plannen om hier minstens 4-6 uur door te brengen.

Hoe leefden de mensen in Pompeï?

Pompejanen poepten waar ze kookten – Wonen in Pompeii had wel wat weg van kamperen. Badkamers en keukens ontbreken in de meeste huizen. Een aquaduct bracht water de stad in en via die leiding stroomde het naar verschillende watertorens. Van daaruit ging het naar fonteinen op straat waar je water kon halen. Waar Ligt Pompeii Een badhuis in Pompeii StrongArm Getty Images Ook toiletgebouwen waren openbaar, hoewel veel huizen wel een eigen wc hadden, zelfs die op hogere verdiepingen. De toiletten bestonden vaak uit een zitting boven een afvoerpijp naar een beerput. Een apart hokje was er overigens niet voor de wc en bij de weinige huizen in Pompeii die een keuken hadden, zat de wc daar ook.

Heeft iemand Pompeii overleefd?

Pompeï werd in 79 na Christus grotendeels van de kaart geveegd, na een verwoestende uitbarsting van de Vesuvius. De stad verdween onder een dikke laag as, waar veel inwoners voor eeuwig onder werden bedolven. Toch zijn er ook Pompeianen die de ramp hebben overleefd. Alberto Angela ging op zoek naar deze overlevenden. In het boek De drie laatste dagen van Pompeï reconstrueert hij hun levens. Waar Ligt Pompeii Alberto Angela: ‘Als het gaat over de uitbarsting die in 79 na Christus Pompeï, Herculaneum, Oplontis, Boscoreale, Terzigno en Stabiae verwoestte, heeft iedereen het altijd over de slachtoffers, omdat men probeert te begrijpen hoe zij aan hun einde zijn gekomen.

Dit boek zal het tegenovergestelde doen: het vertelt de tragedie namens de overlevenden. Inderdaad, er zijn mensen die aan de ramp ontkomen zijn. Langdurig onderzoek heeft er ten minste zeven aan het licht gebracht! Wat hebben zij gezien? Wat zouden zij ons kunnen vertellen als ze hier bij ons waren? Helaas heeft slechts een van hen, Plinius de Jongere, het drama dat hij heeft meegemaakt beschreven, in zijn beroemde brief aan Tacitus.

Maar van die zeven overlevenden bevond hij zich op de grootste afstand van de ramp, op ongeveer dertig kilometer. Toch was hij zelfs op die afstand bang om te sterven te midden van aardbevingen en aswolken. En de anderen? Die waren veel dichter bij de vulkaan, maar hebben geen getuigenis nagelaten. Waar Ligt Pompeii Het is al een hele kunst om tweeduizend jaar later zeven overlevenden op te sporen, maar het is niet genoeg. Er is nog een manier om er achter te komen wat het betekende om in die dagen in Pompeï te wonen, kort voordat de bewoners werden meegesleurd door een van de grootste tragedies in de geschiedenis: we kunnen anderen zoeken die er óók bij waren, samen met de overlevenden.

Dat is de reden waarom in dit boek naast de overlevenden ook andere reële personen voorkomen die werkelijk hebben bestaan. Van velen van hen kennen we de naam, de leeftijd en het beroep en hun familiegeschiedenis! Maar we zijn niet in staat om te zeggen of ze door de uitbarsting zijn omgekomen of dat ook zij zich in veiligheid hebben weten te brengen.

Van weer anderen weten we bijna niets, maar wel dat ze het niet hebben gered. Ze kwamen om, ze slaagden er niet in die hel te ontvluchten. Hun resten werden door archeologen ontdekt en zijn in depots verzameld en bewaard of zijn nu voor het publiek in vitrines tentoongesteld. Waar Ligt Pompeii Het zullen dus de overlevenden zijn, de ‘mogelijke overlevenden’ en de slachtoffers die voor ons die uren weer tot leven zullen wekken. Ons verhaal zal zich afspelen rond echte, niet gefingeerde personen, in tegenstelling tot de hoofdpersonen die meestal optreden in films of in talloze boeken over dit onderwerp (de mannelijke hoofdpersoon, de vrouwelijke, de ‘slechterik’, de slaaf die als lekker hapje aan de murenen wordt gevoerd, de twee gladiatoren die later goede vrienden worden, enzovoort.) Maar waarom zou je een filmscript of een roman schrijven als er mensen van vlees en bloed hebben bestaan met misschien nog veel boeiender verhalen? In dit boek zullen we daarom de bezigheden van gewone mensen volgen gedurende de laatste twee à drie dagen voor de uitbarsting en we zullen ontdekken wat zij moesten doorstaan in die vreselijke uren vóór de tragedie.’ Waar Ligt Pompeii Een van de overlevenden is Rectina, die behoorde tot de Romeinse elite. Kort voor de uitbarsting organiseert ze een luisterrijk banket: ‘Maar juist deze muziek komt bij de vrouw binnen en voert een subtiel werkend gif met zich mee: dat type muziek is voor haar niet nieuw.

Een oude herinnering komt boven, nog zonder duidelijke contouren, maar verbonden met een oude angst, die zich een weg naar buiten begint te banen. En dan die hand die die droge vijgen pakt ook dat is een tafereel dat ze al eens eerder heeft gezien. Maar waar? Plotseling wordt het geroezemoes van het banket verscheurd door een harde, schelle lach.

Die komt van een dikke tafelgenoot met grijs haar, die even verder ligt en, met volle mond, aan het praten en het lachen is met een andere gast. Ook die lach heeft de vrouw al eerder gehoord, in een soortgelijke situatie als deze. Het was een ander banket Ja, nu weet ze het weer.

Het was het laatste banket in haar huis vóór de grote tragedie.
Het lawaai, de woorden en de muziek verdwijnen plotseling; alles lijkt in de beleving van de vrouw gedempt, alsof het vertraagd is.
Ze kijkt om zich heen en bestudeert de gezichten van de gasten.
Ze gaat iets anders zien: als door een onnatuurlijke terugkeer in de tijd wist haar geest sommige van die gezichten uit en vervangt ze door andere.

En dan komen langzaamaan, een voor een, de mensen tevoorschijn die bij haar te gast waren vóór de uitbarsting. Ze lijken onbezorgd, vrolijk; ze kletsen en lachen ontspannen. Waarom zijn ze daar? Wat is er van hen geworden? Haar blik glijdt naar beneden, blijft rusten op het tafeltje dat naast haar tricliniumbed staat en vindt de bronzen en zilveren beeldjes.

Het lukt haar niet zich los te maken van wat ze ziet: het geraamte met die lege, uitdrukkingsloze oogkassen, en die ribben die op een kooi lijken waaruit het leven is weggevlogen. En dan het beeldje van de oude man, met die uitgeholde wangen en zijn mond opengesperd alsof hij probeerde iets naar haar te schreeuwen, maar de schreeuw in zijn keel is blijven steken.

Het is geen bronzen beeldje meer, het wordt een herinnering: het zijn uitdrukkingen die ze eerder heeft gezien, vol onuitsprekelijke pijn en wanhoop. Van iemand die ze heeft zien sterven.’ Lees meer in De drie laatste dagen van Pompeï | Alberto Angela | vertaald door Hans van den Berg | ISBN 9789025301316 | uitgeverij Athenaeum | bestel De drie laatste dagen van Pompeï via deze link bij bol.com (ook verkrijgbaar als e-book)

Wie heeft Pompeii gevonden?

Geschiedenis – Kaart van Pompeï en omgeving, verspreiding as na de uitbarsting van de vulkaan Vesuvius Opgravingen in 1961 op de grond liggen gipsafgietsels van overledenen. Pompeï is waarschijnlijk rond de 7e eeuw v.Chr. ontstaan toen Osken zich vestigden op een verhoging in het landschap langs de rivier de Sarno, dichtbij zee. In de 6e eeuw v.Chr. stond het stadje onder Etruskische en Griekse invloed.

De Feniciërs gebruikten de stad als handelshaven. Na de zeeslag bij Cumae (474 v.Chr.), toen de Etrusken werden verslagen, kwam de stad in de invloedssfeer van de Samnieten, In de 3e eeuw v.Chr. kreeg Pompeï de status van bondgenoot van de Romeinen, maar was nog niet Romeins. In de jaren 91-89 v.Chr. deed het mee aan de Bondgenotenoorlog tegen Rome, waarbij het samen met Stabiae en Herculaneum werd verslagen door de Romeinse dictator Sulla, die de stad in 80 v.Chr.

tot een Romeinse colonia maakte met de officiële naam Colonia Veneria Cornelia Pompeianorum, De naam Veneria verwees naar Venus, de beschermgodin van de stad, en Cornelia was ontleend aan de familienaam van Sulla. In de Romeinse tijd was het een bloeiende stad met ca.12.000 inwoners (schattingen lopen echter uiteen van 6400 tot 30.000).

In 59 n.Chr. vonden er hevige rellen plaats in het amfitheater tussen inwoners van Pompeï en het naburige Nuceria, waarbij vele doden vielen. Het was voor keizer Nero aanleiding de gladiatorenspelen voor tien jaar te verbieden. Het voorval is beschreven door Tacitus ( Annalen, XIV, 17). In 62 (volgens Tacitus) of 63 n.Chr.

(volgens Seneca ) werd Pompeï door een aardbeving grotendeels verwoest. Dit gebeurde op een dag dat er net grote festiviteiten aan de gang waren. De stad werd hierna weer opgebouwd en waarschijnlijk heeft men ook besloten om deze te verfraaien. Zo werd het grote badhuis pas na de beving gebouwd op de plek van een verwoest huizenblok.

Rond het jaar 64 bezochten keizer Nero en zijn vrouw Poppaea Sabina de stad.
Waarschijnlijk trad Nero toen op in het theater in Napels,
Op 24 oktober 79, ten tijde van keizer Titus, volgde de fatale uitbarsting van de Vesuvius, die Pompeï bedekte met een vier meter dikke laag vulkanische as en brokstukken ( lapilli ).

De uitbarsting werd door Plinius de Jongere beschreven in een brief, waarin hij Pompeï overigens niet vermeldde. Plinius noemt de datum 24 augustus, maar de vondst van bessen die alleen in de herfst gegeten konden worden, vuurresten in een kachel en de datum 17 oktober 79 door een bouwvakker met houtskool op een muur geschreven, doet vermoeden dat dit een vergissing was en dat de stad op 24 oktober werd verwoest.

Waarschijnlijk hebben de meeste inwoners zich eerst verscholen in hun huizen om de asregen uit te zitten, waardoor een groot aantal mensen ingesloten raakte. Resten van Pompeï werden voor het eerst teruggevonden bij de aanleg van het Sarnokanaal van 1594 tot 1600. In 1748 werden opgravingen gedaan onder supervisie van Karel van Bourbon, de koning van Napels,

De eerste serieuze opgravingen begonnen in 1860 onder leiding van de archeoloog Giuseppe Fiorelli. Hij was ook degene die het procedé bedacht om gipsafgietsels van de slachtoffers te maken. De lichamen van de slachtoffers die onder de lava bedolven lagen waren in de loop der eeuwen vergaan op hun botten na.

De lava was echter gestold waardoor een holte overbleef die de vorm van het lichaam had aangenomen.
Door de holte te vullen met gips kon men een beeld maken in de vorm van het gestorven slachtoffer.
In Pompeï liggen de nodige van deze gipsafgietsels tentoongesteld.
Inmiddels is ongeveer 60% van Pompeï opgegraven.

Vanaf 1999 wordt er meer geconcentreerd op conservering en worden er geen nieuwe opgravingen meer gestart. In augustus 2021 zijn wel nog de skeletale resten van theaterproducent Marcus Venerius Secundio gevonden in een ruime graftombe, De geschiedenis van de opgravingen en wat daardoor bekend werd over Pompeï en Herculaneum is beschreven door de Oostenrijks-Italiaanse schrijver Corti Egon Caesar Conte,

Zal de Vesuvius nog een keer uitbarsten?

4 november 2016 – 6 min. lezen 5 reacties Italië komt de laatste maanden enkel nog met triest nieuws in de media. Helaas stopt het nog niet. Toenemende activiteit onder het aardoppervlak suggereert dat de vulkaan Vesuvius, op 28,8 km van Napels en amper 240 kilometer van de Italiaanse hoofdstad Rome, zich klaarmaakt voor een nieuwe eruptie.

Volg de weerupdates op de voet via Facebook en Twitter Volgen jullie al de weerberichten op Youtube ?Bekijk het weerbericht voor de komende dagen

De slapende vulkaan Vesuvius zou volgens wetenschappers wel eens kunnen aan het ontwaken zijn. De schrik neemt toe dat delen van de Italiaanse hoofdstad nu wel eens het doelwit zouden kunnen zijn en net als Pompeï begraven worden onder as en stenen. Een uitbarsting naar het Colli Albani Volcanic District (CAVD) toe, dat zich op ongeveer 10 kilometer van Rome bevindt, zou desastreuze gevolgen kunnen hebben voor de grootstad.

Wie heeft Pompeii gebouwd?

Geschiedenis van Pompeï In 79 werd de stad Pompeï bedolven onder een dikke laag vulkanische as. Lang werd gedacht dat de verwoestende uitbarsting plaatsvond op 24 augustus van dat jaar. Maar er zijn nieuwe aanwijzingen dat de uitbarsting van de Vesuvius op 24 oktober plaatsvond.

Dat weten we dankzij de talloze archeologische ontdekkingen die in de verwoeste stad zijn gedaan.
Pompeï werd rond de achtste eeuw voor Christus gesticht door het Italische volk van de Osken.
Dit in tegenstelling tot de meeste steden in Campanië, die veelal door Griekse kolonisten werden gebouwd.
Pompeï is in zijn geschiedenis een aantal keer veroverd door andere volken.

Wat lag er verborgen onder de aslaag in Pompeii?

Herontdekking van Pompeï – Pompeï werd lange tijd vergeten, doordat de stad samen met het naastgelegen Herculaneum totaal bedekt was onder as. Pas in 1599 werd bij het graven van een kanaal een deel van de stad teruggevonden. Pas halverwege de achttiende eeuw werd er moeite gedaan om de twee steden onder de aslaag vandaag te halen. Waar Ligt Pompeii Vooral beroemd zijn de gipsen afgietsels van de slachtoffers die vielen in de stad. De dikke laag as die de stad bedekte, veranderde na verloop van tijd in een harde laag. De lichamen die door de as bedolven raakten, vergingen echter na verloop van tijd, zodat er op de plek waar de slachtoffers lagen, holtes in de aslaag ontstonden.

De eerste archeologen die de stad uitgroeven, hadden geen idee wat deze holtes waren, maar nadat er in een aantal holtes menselijke resten werden gevonden, realiseerden de archeologen zich wat er aan de hand was.
Archeoloog Giuseppe Fiorelli bedacht een techniek om de holtes te vullen met gips.
Zo ontstonden er afgietsels die goed de houdingen van de slachtoffers weergaven.

Zo ontstonden er angstaanjagende beelden van de slachtoffers in hun doodsstrijd. De techniek van Guiseppi wordt nog altijd toegepast, al wordt er geen gips meer gebruikt. De moderne middelen die de archeologen gebruiken, hebben een langere levensduur, en laten bijvoorbeeld de botresten van slachtoffers beter in tact en ook beter zien.

Waardoor is er veel uit Pompeii bewaard gebleven?

Minder mensen weten echter dat de ruïnes en opgravingen gevaar lopen. Hoe komt dat? En wat is er nu eigenlijk precies gebeurd, toen in 79 n.Chr.? Pompeï loopt gevaar De enorme uitbarsting van de Vesuvius in het jaar 79 bedolf hele steden. Huizen, straten, mensen en hun gebruiksvoorwerpen en kunst zijn bewaard gebleven, zo compleet dat het bezoekers nog altijd versteld doet staan.

Die barst gemiddeld eens in de vier- of vijfhonderd jaar uit. De laatste serieuze eruptie was in 1631, dus u kunt zelf uitrekenen hoe de zaken in er in Pompeï en omgeving op dit moment zo ongeveer voor staan. Juist omdat er afgelopen najaar schokken van tussen de 1,6 en 1,8 op de schaal van Richter werden gemeten, hebben de lokale autoriteiten nu hun goedkeuring gegeven aan een al langer bestaand evacuatieplan: in geval van een uitbarsting moeten de bewoners uit de directe omgeving naar Sardinië worden overgebracht.

Een grote eruptie heeft binnen korte tijd verwoestende gevolgen voor alles wat leeft.
Toen de Vesuvius na een langere periode van seismische activiteit eindelijk uitbarstte, was Pompeï als eerste aan de beurt.
Er daalde een dikke regen puimsteen neer.
Vluchten was moeilijk, waardoor veel mensen hun huizen zijn binnengerend.

De bewoners van het Huis van de Faun lieten het leven in hun eetkamer, waar ze zich met hun waardevolle bezittingen verzameld hadden. We kunnen ons nog altijd een levendige voorstelling maken van de gruwelijke manier waarop de inwoners van Pompeï aan hun einde kwamen. Dit is vooral te danken aan de inzichten van de Italiaanse archeoloog Giuseppe Fiorelli (1823-1896).

Pyroclastische stromen ontstaan nadat de aanvankelijke uitbarstingswolk inzakt.
Ze bestaan uit een wisselende combinatie van gas en as en kenmerken zich door hoge temperaturen en enorme snelheden.
In Herculaneum raasde eerst een wolk met een temperatuur van rond de 500 graden Celsius en een snelheid van 45 meter per seconde.

Ook de jonge vrouw die kortgeleden aangetroffen werd in een villa verderop aan de kust, te Oplontis, heeft niet weg kunnen komen. Waarschijnlijk wachtte ze op de Romeinse marine die haar moest komen ontzetten. Het is een van de recente belangrijke vondsten, extra dramatisch omdat ze een kindje in zich droeg van ongeveer 36 weken.

Al langer is het gipsen, opgerolde en daardoor zeer suggestieve afgietsel bekend van een hond die de ramp niet overleefde omdat hij aan een ketting vastzat.
Hier kwam afgelopen december de spectaculaire vondst van een gezadeld maar niet vastgebonden paard bij.
Zelfs dit snelle dier was ten dode opgeschreven.

Zover is het nooit gekomen.
De schedel van Plinius? Wie het ook niet haalde, was Plinius de Oudere (23-79).
In het beroemde relaas over de uitbarsting dat zijn neef en pleegzoon Plinius de Jongere schreef, lezen we hoe zijn oom op het strand van Stabiae omkwam tijdens een ontzettingspoging van getroffenen zoals de jonge vrouw in de villa bij Oplontis met haar ongeboren baby.

Dat zou het onderzoek een stap in de goede richting brengen, ook al kunnen de resultaten nooit als definitief bewijs gelden.
Ook in 2021 is er nog geen definitief uitsluitsel te geven – red.) Wat deze en andere recente vondsten in ieder geval wel laten zien, is dat de Romeinse steden rond de Vesuvius na ruim twee eeuwen opgraven nog lang niet al hun geheimen hebben prijsgegeven.

Hoeveel doden zijn er gevallen in Pompeii?

Wat betekent Pompeï?

Pompeï, een Romeinse provinciestad die in 79 n. Chr. bedolven werd na een uitbarsting van de vulkaan de Vesuvius. Pompeï (gemeente), een gemeente in de Italiaanse metropolitane stad Napels.