Waar Leven Dolfijnen? - [] 2023: Apúntateuna

Waar Leven Dolfijnen
Dolfijnen – Op het Dolfinarium kun je in de indrukwekkende dolfijnenvoorstelling Oceanica zelf zien wat de natuurlijke en onnatuurlijke bedreigingen van de dolfijnen in de oceaan zijn en wat jij kunt doen om de natuur te beschermen. Je leert over de natuurlijke vijanden van de dolfijn, maar ook over de bedreiging van plasticsoep.

In het wild komen dolfijnen voor in gematigde en tropische wateren.
Ze leven zowel in ondiepe kustgebieden als ver weg van de kust, in de open oceaan.
Alleen in de koudere poolzeeën zul je geen dolfijnen vinden.
Dolfijnen zijn slim, waardoor ze zich weten aan te passen aan veel verschillende leefgebieden.

Ze eten de meest uiteenlopende soorten vis, inktvis en schaaldieren. Verschillende groepen dolfijnen hebben aparte jachttechnieken ontwikkeld, die van generatie op generatie worden doorgegeven. Zelf moeten dolfijnen uitkijken voor roofdieren als orka’s en grote haaiensoorten.

Dolfijnen leven in dynamische groepen van zo’n vijf tot twintig dieren, ook wel een ‘pod’ genoemd.
Ze leven in pods voor het jagen en voortplanten en om zich beter te kunnen verdedigen tegen roofdieren.
Eens in de zoveel tijd komen meerdere groepen dolfijnen samen en vormen ze een superpod van wel duizenden dolfijnen! Vervolgens splitsen de groepen zich weer op in nieuwe samenstellingen.

Deze sociale structuur wordt ook wel ‘fission-fusion’ genoemd. Binnen een groep dolfijnen vormt zich een dominantie-hiërarchie. Dat betekent dat de ene dolfijn de leiding heeft over de andere dolfijn. Door elkaar op te jagen, te bijten en te slaan met hun staartvin strijden ze om hun plek in de hiërarchie.

Maar écht gewond raken ze hier niet van.
Meestal zijn de grotere mannetjes dominant, maar ook kleinere dieren kunnen boven aan de hiërarchie komen te staan.
Als ze maar stoer en sterk genoeg zijn! Net zoals de groepssamenstelling, veranderen ook de hiërarchieën continu.
Dolfijnen paren gedurende het hele jaar, maar vooral tijdens de warmere zomermaanden.

De draagtijd duurt twaalf maanden – ze zijn dus wel een jaar zwanger! Na dat jaar wordt de jonge dolfijn geboren, en zo’n jong noemen we een kalf. Net als bij koeien! Tijdens de geboorte komt de staart eerst naar buiten, zodat het kalf niet verdrinkt.

Waar leven dolfijnen welk land?

Verspreiding – De soort komt in vrijwel alle gematigde en warme zeeën ter wereld voor, in relatief diep water, dus minder vaak langs de kust. Ze prefereren water dat aan de oppervlakte 10 °C of warmer is. In Nederlandse en Belgische wateren wordt de gewone dolfijn zeer zelden waargenomen.

Waar komt de dolfijn het meest voor?

Waar Leven Dolfijnen Gewone dolfijn (Delphinus delphis). Illustratie: Rob van Assen – © ArtBoutique Classificatie Klasse: Mammalia (zoogdieren) Orde: Cetacea (Walvissen) Onderorde: Odontoceti (tandwalvissen) Familie: Delphinidae (dolfijnen) Geslacht: Delphinus Soort: Delphinus delphis (gewone dolfijn) Volgens recente opvattingen kunnen er twee variëteiten worden onderscheiden: de kortsnuit gewone dolfijn ( Delphinus delphis ) en de langsnuit gewone dolfijn ( Delphinus capensis ). © 2002 Kustvereniging EUCC, Leiden Beschrijving Smal en gestroomlijnd lichaam, rugvin gebogen tot bijna driehoekig, kleine puntige buikvinnen en kleine staartvinnen, laag voorhoofd. De lange, smalle bek is scherp gescheiden van het lagere gedeelte van het voorhoofd door een diepe groef; 40 – 60 paar kleine, scherpe, teruggebogen tanden in elke kaak; één enkel spuitgat.

Leur Rug en rugvin zijn zwart of donkerbruin, evenals de buik- en staartvinnen. Onderzijde is wit of crèmekleurig; donkere streep van onderkaak naar buikvin; zwarte ring om de ogen, met een lijn die doorloopt naar de bek. Het meest kenmerkende is het zogenaamde zandloperpatroon langs de zij, dat de scheiding vormt tussen de donkere boven- en de lichte onderkleur.

Dit patroon is bruingeel of geel aan de voorzijde en grijs richting staart (inclusief staartstuk). De V-vormige inkepingen van het zandloperpatroon bevinden zich direct onder de rugvin. De onderlinge variatie is groot, terwijl de verschillen tussen mannetjes en vrouwtjes juist klein zijn.

Lengte Delphinus delphis : mannetjes tot 2,20 m; vrouwtjes tot 2 m; pasgeborenen: 0,70 -0,90 m.
Delphinus capensis : mannetjes tot 2,6 m; vrouwtjes tot 2,3 m; pasgeborenen: 0,70 – 0,90 m.
Het duidelijkste verschil tussen Delphinus delphis en Delphinus capensis is de lengte van de snuit.
Gewicht Volwassen dieren: 100 – 136 kg; pasgeborenen: 11 – 16 kg.

Verspreiding Gewone dolfijnen komen veel voor in gematigde, subtropische en tropische wateren van de Atlantische en de Grote Oceaan. Ze komen ook veel voor in de Middellandse Zee, Zwarte Zee, Golf van Mexico en Rode Zee. Delphinus delphis komt overwegend voor op open zee, terwijl Delphinus capensis een voorkeur voor kustwateren heeft.

De gewone dolfijn wordt maar zelden in Nederland en Vlaanderen gezien, maar eind september 2002 is een springlevend exemplaar in de Westerschelde terechtgekomen. Delphinus tropicalis komt voor in de Indische Oceaan. Migratie In sommige gebieden zijn gewone dolfijnen het gehele jaar aanwezig, maar andere populaties kennen seizoensmatige migratie die waarschijnlijk samenhangt met de seizoensveranderingen in de vissenpopulaties waarop zij foerageren.

Habitat Gewone dolfijnen hebben een voorkeur voor diepe wateren met een diepte van 180 – 200 m, met een oppervlaktetemperatuur boven de 10º C. Voedsel Kleine, in scholen levende vissen, inktvissen en pijlinktvissen. Een gewone dolfijn eet 8 – 11 kg vis per dag.

Gedrag en voortplanting Foerageren Gewone dolfijnen eten in groepen, overdag en ‘s nachts.
Ze jagen een school vissen op en nemen om beurten een duik door de school, waarbij ze zoveel mogelijk vissen vangen.
Soms duiken ze van onderen door de school, waarna ze de vissen in de lucht vangen.
De vissen worden in hun geheel doorgeslikt.

Sociaal gedrag Gewone dolfijnen leven meestal in groepen van 10 – 500 dieren, maar samenscholingen van 10.000 individuen zijn ook waargenomen. Soms bevat de groep dolfijnen ook tuimelaars en witflankdolfijnen. In najaar en winter verlaten de mannetjes de grote groepen vrouwtjes.

Verdere scheiding van de seksen vindt plaats in groepen zwangere en zogende vrouwtjes.
Moeders in die groepen zorgen samen voor de jongen.
Gewone dolfijnen zijn vriendelijk voor mensen, maar schuw in gevangenschap.
Geluiden De soort maakt veel geluiden: schreeuwen, fluiten, klop- en klikgeluiden die zelfs boven water gehoord kunnen worden.

Geluid wordt ook gebruikt om te navigeren (oriëntatie) en voor onderlinge communicatie. gewonedolfijn.wav (31 Kilobytes) Mobiliteit Zwemt snel (gewoonlijk 8 – 11 km/uur, tot 47 km/uur, wellicht zelfs 65 km/uur); kan in 48 uur maar liefst 240 – 320 km afleggen.

Meezwemmen met boeg- en kielgolven, in de lucht springen, koprollen maken in de lucht, klappen met de buikvinnen en slaan met de staartvinnen wordt vaak waargenomen. Gewone dolfijnen duiken meestal 10 seconden tot 2 minuten, maar duiktijden van 8 minuten zijn ook waargenomen. Maximale duikdiepte 280 m.

Bij het ademhalen springen ze vaak gezamenlijk uit het water. Bijzonderheden Gewone dolfijnen slapen met één oog gesloten, waarbij elke 5 tot 10 minuten van oog gewisseld wordt. Het zijn intelligente dieren, met interesses, angsten, gemoedstoestanden en emoties.

Volwassenheid Mannetjes: 5 – 12 jaar; vrouwtjes 6 – 7 jaar; volgens andere bronnen: 12 – 15 jaar. Voortplantingscapaciteit Het vrouwtje werpt normaal één enkel jong, maar twee- en drielingen zijn ook waargenomen. Voortplantingsperiode Ze paren in voor- en najaar; draagtijd 10-12 maanden. Zoogtijd 14 – 19 maanden.

Na zes maanden eten jongen vast voedsel. Levensverwachting 20 jaar, wellicht zelfs 35 – 40 jaar. Predatie en competitie Haaien en orka’s zijn vrijwel de enige vijanden van gewone dolfijnen. Bedreigingen Alle belangrijke bedreigingen hangen samen met de mens: jacht (rond de Azoren alsook rond Japan en Zuid-Amerika).

In veel gebieden komen dolfijnen om als onbedoelde bijvangst bij de (tonijn)visserij en in lange drijfnetten («muren des doods»).
Andere bedreigingen zijn: verlies aan habitat, verstoring door mensen, chemische verontreiniging, geluidsoverlast en gebrek aan prooidieren.
Strandingen komen niet veel voor bij deze soort.

Bescherming EU Habitatrichtlijn: bijlage IV Basisverordening 338-97, Europese Unie, Bijlage A Bern Conventie Appendix II Bonn (ook bekend als CMS) Conventie Appendix II CITES: Appendix II Aantallen Onbekend, waarschijnlijk enkele miljoenen individuen.

Waar leven dolfijnen in Europa?

Zowel in Europa als op verre bestemmingen is het mogelijk dolfijnen te zien. In Europa zijn enkele goede bestemmingen de Azoren, IJsland en Griekenland. Bij verre bestemmingen moet je denken aan Bali, Canada en Costa Rica.

Waar leven dolfijnen zee?

Dolfijnen komen voor in alle oceanen, zeeën en zelfs in sommige rivieren. Dolfijnen behoren tot de onderorde Odontoceti (tandwalvissen).

Heb je dolfijnen in Nederland?

Je zou het misschien niet zeggen, maar er zwemmen duizenden dolfijnen in de zuidelijke Noordzee, Vroeger kwam de tuimelaar ook veel voor, maar tegenwoordig zie je de witsnuitdolfijn vaker. Zo nu en dan worden er gewone dolfijnen of witflankdolfijnen gespot. Waar Leven Dolfijnen

Waar leven dolfijnen in Nederland?

Het Dolfinarium helpt – Gelukkig is de tuimelaar dolfijn als soort niet bedreigd in de natuur ( IUCN rode-lijststatus : niet bedreigd). Maar ze lopen wel gevaar. Bijvoorbeeld doordat ze vaak vast komen te zitten in visnetten waardoor ze verdrinken, of door plastic afval,

Lees hier meer over natuurbehoud en leer hoe ook jij kan helpen om de bruinvis (ook wel de ‘Nederlandse dolfijn’ genoemd) te beschermen! De verzorgers bieden dagelijks de allerbeste zorg aan de dolfijnen in het Dolfinarium.
Daardoor hebben we ook veel kennis over tuimelaardolfijnen, die we overdragen aan verschillende instanties.

Het Dolfinarium beschermt namelijk ook soorten in het wild. Bepaalde subpopulaties en ondersoorten worden wel degelijk bedreigd, zoals de Zwarte Zee tuimelaar dolfijn (Tursiops truncatus ssp. ponticus). Hoe meer we leren over tuimelaar dolfijnen, hoe beter we deze dieren kunnen beschermen! Het Dolfinarium draagt daaraan bij door middel van wetenschappelijk onderzoek en educatie.

Ontdek onze andere bewoners!

Wat betekent het als je een dolfijn ziet?

Dolfijn als krachtdier – Waar Leven Dolfijnen Dolfijnen staan symbool voor communicatie, intelligentie, spelen en vrijheid. Zij zijn meester healers en beschermers van het Licht op de planeet Aarde. De intelligentie van dolfijnen is bekend. Het zijn hooggeëvalueerde wezens die leven in eenheid en die gebruik maken van een zeer complexe taal waarmee ze met elkaar communiceren.

Waar slaapt een dolfijn?

hoe slapen dolfijnen? – Onder water Dolfijnen zijn daarom nooit volledig in slaap, maar slapen eigenlijk maar voor de helft, Dit wordt ook wel unihemisferische slaap genoemd. Tijdens hun slaap is de ene helft van de hersenen in ruststand maar blijft de andere helft actief.

Kan een dolfijn bijten?

Wilde dieren – Dolfijnencentra laten graag je graag het goedaardige, ‘glimlachende’ imago van de dolfijnen zien. Maar dolfijnen zijn en blijven wilde dieren, die regelmatig mensen verwonden met beten, snijwonden en gebroken botten. Dat doen ze niet expres, het zijn gewoon grote en sterke wilde dieren die niet geschikt zijn voor de omgang met mensen.

Heeft de Noordzee dolfijnen?

Witsnuitdolfijn – De naam zegt het al: deze dolfijn heeft een witte snuit. Echter, niet bij alle witsnuitdolfijnen is dit het geval. Het kleurenpatroon varieert verder van lichtgrijs tot zwart, met witte vlakken op zijn zijdes en buik. De dolfijn heeft grote vinnen en flippers.

De flippers zijn ongeveer zo lang als 20% van zijn lichaamslengte! Gemiddeld is een witsnuitdolfijn 3 meter lang.
De dieren zwemmen graag in grote groepen, van ongeveer 50 individuen per familie.
Het is niet ongewoon om nog grotere groepen samen te zien, en de witsnuitdolfijnen voegen zich ook graag bij andere walvis- of dolfijnachtigen, zoals de tuimelaar,

Net als andere dolfijnsoorten jagen ze ook samen. Witsnuitdolfijnen zijn geen moeilijke eters. Er is wel eens een witsnuitdolfijn gevonden met 25 verschillende soorten vis in zijn buik! Vooral in de Noordelijke Atlantische Oceaan zal je deze dieren tegenkomen, maar ook in onze eigen Noordzee.

Hoe slim is een dolfijn?

3. Dolfijnen zijn sluw – Dolfijnen zijn uiterst slim, speels en sociaal, maar soms ook erg sluw. Ze kunnen namelijk bendes vormen, die anderen nietsontziend treiteren en zelfs martelen. Ze herkennen zichzelf in de spiegel en begrijpen het aanwijzen van een voorwerp door een mens.

Kun je in Nederland met dolfijnen zwemmen?

In het water met dolfijnen – Vraag je je weleens af in welke landen je kunt zwemmen met dolfijnen? Goed nieuws: om het water in te gaan met dolfijnen, hoef je helemaal niet op vakantie – dit kan gewoon in Nederland! Exclusief in het Dolfinarium ontmoet je tuimelaar dolfijnen van heel dichtbij.

Zie ze zwemmen, bewonder ze tijdens een voorstelling, of ga er zelf mee het water in. Met ons interactieve programma In het water met dolfijnen sta je letterlijk oog in oog met deze betoverende zeezoogdieren. De verzorger, die onze dieren als geen ander kent, vertelt je alles over hoe ze leven, wat ze eten en hoe ze verzorgd worden.

De dolfijnen maken op hun beurt maar al te graag kennis met jóu. Want zo’n mens van dichtbij ontmoeten, is niet alleen voor jou, maar óók voor hen een hele bijzondere ervaring De opzet van ons interactieve programma is uniek. Want juist doordat je niet met de dolfijnen zwemt, is er meer contact tussen mens en dier mogelijk.

Is het veilig om met dolfijnen te zwemmen?

Zon, zee, strand en zwemmen met dolfijnen, Voor veel toeristen is deze activiteit er eentje die niet op het bucketlist kan ontbreken. Om aan deze enorme vraag te voldoen, wordt zwemmen met dolfijnen wereldwijd aangeboden aan toeristen, ondanks de duistere kant van deze populaire activiteit. Waar Leven Dolfijnen Foto: publiek domein Zwemmen met dolfijnen kan wereldwijd worden gedaan, maar is vooral erg populair in het Caribisch gebied. Onder zwemmen met dolfijnen valt naast het zwemmen met een (of meerdere) dolfijnen ook gefotografeerd worden met een dolfijn, door het water getrokken worden door de vin van een dolfijn, door een dolfijn geknuffeld worden of voortgeduwd worden door de bek van een dolfijn.

Het merendeel van de dolfijnen die voor deze activiteiten worden ingezet, leeft in kleine bassins bij hotels.
Zwemmen met dolfijnen klinkt voor veel toeristen onschuldig, maar achter deze activiteiten schuilt een zeer duistere kant.
Wij behandelden de vijf meest gehoorde mythes.1 – Dolfijnen vinden de interactie met mensen leuk Vaak zien mensen dolfijnen als vrolijke, nieuwsgierige en speelse dieren.

Kan een dolfijn zich herkennen in de spiegel?

Slimme beesten – Dolfijnen zijn erg slim. Ze herkennen zichzelf in de spiegel. Dat kunnen maar weinig dieren. Dolfijnen kunnen trucjes leren en ze gebruiken zo nu en dan gereedschap. Ze leggen bijvoorbeeld een stuk spons op hun neus om hun neus te beschermen als ze in het zand van de zeebodem woelen, op zoek naar voedsel. Waar Leven Dolfijnen

Hoe oud wordt een gewone dolfijn?

Dierenwelzijn – Hebben de dieren het goed in het Dolfinarium en hoe kun je het dierenwelzijnsniveau van de dieren in het Dolfinarium bepalen? Bij het beantwoorden van deze vraag is het belangrijk om vanuit het oogpunt van het dier te kijken. Het ‘welzijn’ van zeezoogdieren, wordt o.a. bepaald door:

de aanwezigheid van voldoende voedsel;
de afwezigheid van bedreigingen;
het leven in groepen waarbij zeezoogdieren sociaal, dus ook met elkaar bezig zijn.

In het Dolfinarium zijn alle bovenstaande punten van toepassing en we kunnen dan ook stellen dat de dieren op het Dolfinarium in goede omstandigheden leven waarbij hun welzijn is gewaarborgd. We baseren deze conclusie op het feit dat wij al meer dan 50 jaar gespecialiseerd zijn in de zorg voor onze zeezoogdieren.

Vele gedragingen die de dieren in de natuur vertonen (soort eigen gedrag), vertonen ze dan ook bij ons.
Wanneer de dieren soms afwijkend gedrag vertonen, wordt dit snel opgemerkt door ons professionele team van dierenartsen en dierenverzorgers.
Het Dolfinarium toetst aan dierenwelzijnscriteria uit dierenwelzijnsstudies* of dieren geen afwijkend gedrag vertonen (t.a.v.

spelen, voortplanting en verrijking). Meer informatie is te vinden op de link van de welzijnsstudie van Isabella Clegg. Door middel van dagelijkse gezondheidschecks worden de dieren daarnaast ook continue nauwlettend in de gaten gehouden. De dierverzorgers herkennen het gedrag van de dieren, waardoor preventief ingesprongen kan worden op eventuele ziektes.

Fysieke en mentale stimulans (verrijking)
Betere verzorging van de dieren (medische training)
Educatie aan de bezoekers
Onderzoek

In het Dolfinarium hoeven de dieren niet te jagen op hun voedsel. De tijd die ze daar in de natuur mee kwijt zijn moeten we dus op een andere manier invullen. Het is daarom noodzakelijk om de dieren fysiek en mentaal uit te dagen. Iedere dag krijgen de dieren een zeer gevarieerd programma aangeboden, waarbij er allerlei verschillende trainingen aan bod komen:

Gezondheidstraining;
Educatieve presentaties voor publiek;
Water training met de verzorgers in het water;
Fysieke training zoals natuurlijke sprongen;
Training voor onderzoek.
Verrijking of speelsessies.

De dierenverzorgers kijken naar gedragingen, die de dieren in de natuur vertonen en proberen diezelfde gedragingen aan te leren aan onze dieren. Bij het aanleren van nieuwe gedragingen werken we met een trainingsmethode die heet ‘Positieve versterking’.

Als de gedraging goed is, wordt er een positieve stimulans in hun omgeving gebracht. Dit kan een primaire beloning zijn, zoals vis, of dit kan een secundaire beloning zijn zoals aandacht van de verzorgers in de vorm van streling, klappen, juichen, of favoriete speeltjes voor de dieren, of het geven van ijsklontjes.

Dit aangeleerde soorteigen gedrag wordt ook vertoond tijdens de verschillende educatieve voorstellingen, zodat de bezoekers iets bijleren over de soort in het wild. De dieren krijgen ook oefeningen, waardoor het makkelijker wordt om hen te verzorgen. Dit heet medische training of in het Engels ‘Husbandry’.

Een voorbeeld van medische training is bijvoorbeeld de weegpositie.
De dieren worden geleerd om op een grote weegschaal te gaan liggen.
Daarnaast kunnen we bijvoorbeeld vrijwillig bloed afnemen om te zien of ze gezond zijn.
De medische trainingen zijn vooral bedoeld om de gezondheid van de dieren goed te kunnen opvolgen zonder dat we de dieren op een stressvolle manier te hoeven vangen.

De verzorgers hebben daarbij één hoofddoelstelling: geen enkele dag mag hetzelfde zijn. Het gaat om een zo’n afwisselend mogelijk programma voor de dieren. Wordt de voeding van de dieren bepaald afhankelijk van hun inzet tijdens de voorstelling? De dieren krijgen altijd te eten.

Het dieet van onze dieren is dus niet afhankelijk van hun inzet tijdens trainingen of presentaties, maar van een normaal, gezond lichaamsgewicht (BMI). Een groot deel van de dieren wordt één keer per week vrijwillig gewogen, sommige dieren worden niet gewogen. Hier wordt wekelijks een optische conditiecheck gedaan waarbij wordt gekeken naar de eetlust en het gedrag van het dier.

Door deze controles kunnen we het dieet van de verschillende dieren zeer nauwgezet bepalen. Het kan zijn dat een deel van de dagelijkse voeding wordt ingezet om natuurlijk gedrag te stimuleren, zoals bijvoorbeeld door middel van foerageerverrijking. In dat geval wordt de situatie in de natuur nagebootst, zodat het dier zelf op zoek gaat naar voedsel.

Daarnaast bestaat een beloning niet alleen uit voedsel, maar ook uit aandacht van de dierenverzorger, het contact met de verzorger en in vorm van bv favoriete speeltjes van de dieren. De dieren krijgen die verschillende soorten van beloningen nadat ze iets goed gedaan hebben. We versterken alleen positief gedrag tijdens een training, incorrect gedrag proberen we om te zetten in iets positiefs.

Wanneer een dier niet mee wil werken aan een training of voorstelling wordt het dier niet als incorrect behandeld. De verzorger zal de aandacht en het visdieet in een andere vorm aanbieden. De dieren worden nooit en onder geen enkele voorwaarde gestraft.

Deze manier van training wordt ook wel ‘Positieve versterking’ genoemd.
Op die manier lukt het ons altijd om de dieren enthousiast te krijgen om met ons samen te werken.
Lopt het dat dolfijnen in gevangenschap korter leven? Wetenschappelijke studies tonen aan dat dolfijnen onder menselijke zorg ouder worden dan in de natuur.

In het wild worden dolfijnen gemiddeld 17 jaar oud. Factoren als overbevissing, vervuiling van de zee, en geluidsvervuiling zijn oorzaak van de lagere leeftijd van dieren in de natuur. Uitzonderingen zijn er altijd: de oudst gekende levende dolfijn ooit in het wild was 69 jaar.

Dolfijn Honey is met haar 54 jaar de oudste dolfijn van het Dolfinarium. Ze is in 1967 geboren en is nog altijd fit en actief, net als dolfijn Prince van 47 jaar. De laatste studies tonen aan dat dolfijnen in het wild niet per definitie langer leven dan in gevangenschap. Bij dit soort vergelijkingen wordt er vaak gebruik gemaakt van de mediane leeftijd.

Dit wil zeggen de leeftijd waarop er net zoveel dieren leven die ouder en jonger zijn. De data voor de studies uit het wild komen voornamelijk van de zogenaamde residentie groepen, waaronder Sarasota Bay voor de kust van Amerika. De mediane leeftijd vanaf 1 jaar voor deze groep is 17,4 jaar.

Terwijl de mediane leeftijd vanaf 1 jaar voor dolfijnen in dierentuinen in Amerika 35 jaar is.
Hoelang overleven dolfijnen kalfjes na hun geboorte in de natuur? Eén op de twee pasgeboren dolfijnenkalfjes in de natuur haalt het einde van hun eerste levensjaar niet.
Er sterven veel jonge, wilde dolfijnen tijdens de eerste twee jaar van hun leven, net als andere jonge dieren die in het wild leven.

Jonge dieren zijn erg gevoelig voor ziektes, natuurlijke vijanden en natuurrampen. Studies van dode, aangespoelde dolfijnen in de Indian River in Amerika tonen aan dat 38% sterft voordat ze de leeftijd van 2 jaar bereiken en dat 64% overlijdt voordat ze de leeftijd van 10 jaar bereiken.

In het Dolfinarium is het laatste dolfijnenkalfje ‘James’ geboren in 2017.
Waarom krijgen de dieren in het Dolfinarium geen levende vis? Het is wettelijk niet toegestaan om de dieren een levende prooi te geven.
Alle vissoorten die wij onze dieren voeren wordt door een MSC-gecertificeerd bedrijf duurzaam gevangen.

Van elke batch vis worden er analyses afgenomen die de vochtgehalte en de calorische waarde weergeven. Ook de verontreinigende waarde wordt bepaald. Op deze manier weten wij precies wat onze dieren binnenkrijgen. Indien beide waardes niet kloppen, wordt de vis niet aan de dieren gevoederd.

Waarom volgen dolfijnen boten?

Go to: Photo library Diagram library Media library The following images are copyrighted. Each image (or other media clip) can also be found in one of the libraries. More information of these copyrights can be found in these libraries. Photo 1 (photo Lib.1) Mpeg movie 3 (media Lib.) Mpeg movie 6 (media Lib.) Photo 2 (photo Lib.1) Mpeg movie 1 (media Lib.)

Algemeen Voorbeelden van spellen

Algemeen Dolfijnen zijn over het algemeen speelse dieren. Het is zelfs zo dat dolfijnen, als ze ten minste niet slapen, een groot gedeelte van hun vrije tijd met spelen doorbrengen. Hoever kunnen dolfijnen met hun speelsheid gaan? Om hierop in te gaan, ga ik eerst een paar korte verhalen toelichten: Er zijn verhalen over dolfijnen, die verdrinkende mensen uit de zee redden.

Deze mensen waren bijna verdronken, maar dolfijnen brachten ze net op tijd naar de kant. Het lijkt natuurlijk op een sprookje, zo mooi zijn die verhalen. In werkelijkheid blijkt echter uit uitgebreid onderzoek dat dit een pure toevalligheid is. Het zit hem namelijk in het speelse karakter van de dolfijn.

Onderzoekers hebben namelijk meerdere malen waargenomen dat dolfijnen van alles naar de kant brengen, zoals afval en matrassen. Het gebeurt dus ook wel eens dat een dolfijn in plaats van een voorwerp, een mens naar de kant brengt. Vaak genoeg worden ook dolfijnen waargenomen die met boten mee zwemmen.

Dit is niet omdat ze de mensen op de boot zo leuk vinden, of omdat ze zich tot die mensen aangetrokken voelen, maar doodgewoon omdat ze de stroming van de boot leuk vinden.
Dit heeft weer te maken met de speelsheid van de dolfijn.
Dolfijnen in een dolfinarium, hebben het er meestal wel prima.
Er zijn dolfijnen helemaal gek van ballen, hoepels en de trainers zelf worden ook gebruikt als populair speeltje.

Want van alle speeltjes die er zijn, is de mens natuurlijk het leukst. Jammer genoeg is de ‘aantrekkingskracht’ die mensen op dolfijnen hebben niet zo mooi en groot dan dat er vaak wordt gedacht. De mens is jammer genoeg niet, een soort natuurliefde van de dolfijn.

Dolfijnen krijgen vis, aandacht, en de mensen kunnen allerlei leuke spelletjes spelen met de dolfijnen.
Dit is natuurlijk jammer, maar dolfijnen zijn ook ‘gewoon’ dieren, te vergelijken met apen.
Ook het zogenaamde lachen is natuurlijk niet wat het lijkt.
Ook al is een dolfijn boos, hij lacht nog steeds.

Dit is gewoon ‘ingebakken’ in z’n gezicht, maar wij als mensen reageren daar op alsof het dier blij is. Dat is onze manier van communicatie. In het volgende tussenkopje kunt u meer lezen over de soorten spellen van dolfijnen. Hier zijn ook multimedia fragmenten over beschikbaar. Voorbeelden van Spellen Dit deelonderwerp is een opsomming van verschillende spellen, waar dolfijnen zich dagelijks mee bezig houden. Er zijn soms ook multimedia fragmenten te vinden bij het desbetreffende spel.

	Door de mens gemaakte speeltjes: In dolfijnaria hebben dolfijnen speeltjes zoals ballen, hoepels, etcetera. Deze speeltjes zijn natuurlijk niet beschikbaar in de vrije natuur, alhoewel ze wel gewaardeerd worden door de dolfijnen. Sommigen zijn zelfs zo gek op bijvoorbeeld ballen, dat de trainers de bal niet meer terugkrijgen, eenmaal aan de dolfijn gegeven. De interesse – wat speeltjes betreft – verschilt per dolfijn. Zo wil de een graag een bal, en de ander een hoepel. Ook is de ene dolfijn meer genteresseerd in spelen dan de ander.
	Luchtringen: Luchtringen zijn wat bijzonder speeltjes, door de dolfijn zelf gemaakt. De dolfijnen gaan diep het water in, en vervolgens blazen ze door het luchtgat een prachtige ronde luchtring. Dit ziet er uit als een soort hoepel van lucht. Ze gebruiken ze om er doorheen te zwemmen, of ze proberen hem beneden te houden, of ze kijken er gewoon naar.
	De mens: Zoals gezegd is de mens een populair speeltje van de dolfijn. In een dolfinarium is dit goed te zien, maar ook op stranden in bijvoorbeeld Australi of Griekenland kun je zien dat mensen interessant zijn voor dolfijnen. Dolfijnen vinden mensen leuk omdat ze ermee kunnen spelen (bijvoorbeeld zwemmen, denk aan dolfijnaria), en omdat ze vis geven.
	Zwemmen: Dolfijnen houden erg van zwemmen. Ze kunnen de gekste trucjes uithalen, zoals heel hoog de lucht inspringen, om vervolgens als een soort kurkentrekker het water in te schieten. Ze zwemmen heel graag mee met zeilboten. Een dolfijn vindt het niet alleen leuk om te zwemmen, maar ze zijn er ook heel behendig in. Dolfijnen (de tuimelaar) kunnen (door het water heen) een snelheid halen van rond de 40 kilometer per uur. Dit is vergelijkbaar met de snelheid van een brommer.
	Elkaar: Als ze even wat anders willen doen, hebben ze elkaar natuurlijk nog. Ze kunnen met elkaar babbelen, maar alle bovengenoemde, speelse bezigheden vinden ze ook leuker met elkaar. Zwemmen met elkaar, samen luchtringen blazen, etc.

/td>

Hoe duur is een dolfijn?

Peperdure robotdolfijn gaat langer mee dan echte – Een robotdolfijn weegt meer dan 270 kilo. Bij een test was het publiek niet goed in staat om te bepalen welke dolfijn echt was en welke niet, zeggen ondernemers uit Nieuw-Zeeland die de nepdolfijnen aan de man proberen te brengen.

Oordeel zelf in deze video van de ontwerpers van Edge Innovations: De robotdolfijnen zijn wel erg duur. Ze gaan omgerekend ruim 23 miljoen euro per stuk kosten. Dat is vier keer zoveel als een echte dolfijn. Maar de Nieuw-Zeelandse ondernemer Li Wang van Edge Innovations wijst er in The Guardian op dat ze ook veel langer meegaan en veel goedkoper zijn in het onderhoud, omdat ze geen duur voedsel nodig hebben en geen zorgvuldig constant gehouden watertemperatuur.

Volgens Wang zullen vooral jonge mensen er geen bezwaar tegen hebben dat het niet om een authentiek dier met intelligent gedrag gaat, maar om een volledig geautomatiseerde dolfijn: «De jongere generatie speelt veel elektronische games online. We moeten ons afvragen wat echt is en wat nep.» De Chinese Red Star Macalline Group heeft meebetaald aan de ontwikkeling van de robotdolfijn en is van plan ze aan te schaffen voor nieuwe aquariumprojecten in grote winkelcentra in China.

Wat drinkt een dolfijn?

Dolfijnen drinken niet. Ze halen het nodige vocht uit de vis die ze eten. Slapen Dolfijnen slapen nooit helemaal. Ze hebben, net als mensen, twee hersenhelften.

Hoe heet een vrouwelijke dolfijn?

Lijst van benamingen voor dieren

Neutraal	Vrouwelijk	Jong dier
dolfijn	koe	kalf
duif	duivin	pieper
eend	eend	piel pijltje eendekuiken pul
eland	koe	kalf

Hoeveel zwemt een dolfijn per dag?

Dolfijnen en orka’s in gevangenschap Van nature zwemmen dolfijnen en orka’s vrij in open zee en niet in het bassin van een pretpark. Het zal niemand verbazen dat er wezenlijke verschillen bestaan tussen in het wild levende dolfijnen en orka’s en in gevangenschap levende dolfijnen en orka’s.

Waarom worden deze dieren dan toch gevangen gehouden in dolfinaria? «Het is leuk om naar het dolfinarium te gaan, die beesten hebben het daar zo slecht nog niet, en zij van het Dolfinarium weten heus wel wat ze doen!» De gemiddelde dolfinariumbezoeker zal zich hoogstwaarschijnlijk wel in bovenstaande uitspraak kunnen vinden.

Hij heeft netjes betaald om naar binnen te mogen en wil zich al dan niet met de hele familie amuseren. Roofdieren en opsluiting Dolfijnen zijn roofdieren en een groot deel van hun dagelijkse bezigheden bestaat uit het zoeken naar voedsel en het jagen op prooidieren.

Dit zijn activiteiten die voor dolfijnen in gevangenschap onmogelijk zijn, met als gevolg verveling, stereotype gedrag, gedragsproblemen en onnatuurlijke agressie naar soortgenoten, maar agressie ook naar mensen gericht. Opsluiting veroorzaakt veel stressvolle situaties bij dolfijnen en orka’s. De gevangen dieren worden uit hun eigen vertrouwde sociale omgeving gehaald en in een door mensen kunstmatig gevormde groep gezet en dan ook nog eens in een beperkte ruimte, waarin het onmogelijk is om in geval van stress te vluchten om een escalatie te voorkomen.

Van orka’s is bekend dat ze leven in een sterke sociale, matriarchale structuur en dat de jongen voor altijd bij de moeder blijven. Dolfijnen in het wild leven in een zeer strakke sociale structuur en komen soms samen in groepen van duizenden dieren. In gevangenschap wordt totaal geen aandacht besteed aan de wezenlijke sociale structuur en sterk hiërarchische dynamiek binnen het familieverband van dolfijnen en orka’s waarbinnen o.a.

Jagen, voeden en zogen van jongen een belangrijke rol spelen.
Dolfijnen kunnen een snelheid van meer dan 50 kilometer per uur halen, per dag meer dan 150 kilometer zwemmen en honderden meters diep duiken.
Zelfs het grootste kunstmatige verblijf vormt nog géén 1% van de omvang van de natuurlijke ruimte van deze dieren.

In het wild worden lange afstanden afgelegd en wordt met name gebruik gemaakt van akoustische waarneming om te communiceren en om op prooi te jagen. In de kleine kunstmatige bassins zijn dolfijnen in deze activiteiten zeer beperkt ofwel zijn deze onmogelijk waardoor zowel fysieke als sociale problemen ontstaan.

De ruimtes en verblijven van de dieren zijn in eerste instantie bedoeld om de dieren zo goed mogelijk tentoon te kunnen stellen. Het dolfijntheater in Harderwijk ziet er fantastisch uit, alles erop en eraan! Maar wel compleet gericht op show en entertainment! Menig theater zal jaloers zijn op de in het dolfinarium Harderwijk aanwezige licht– en geluidsapparatuur.

Ondanks dat dolfijnen van nature geen aaseters zijn, wordt hen in gevangenschap aangeleerd tegen hun instinct in te gaan en moeten ze leren tijdens trainingen en shows dode vis te eten als beloning. In gevangenschap zijn zowel dieet als fysieke gedragspatronen zeer beperkt en krijgen de meeste dolfijnen en orka’s regelmatig extra vitaminen en mineralen in hun dode bevroren visvoeding toegediend.

Vaak wordt dit gezien als een voordeel van gevangenschap.
In het wild is het jagen op prooi echter een essentieel onderdeel van het dagelijks leven en hebben deze dieren geen supplementen nodig.
Commerciële instelling Dolfinarium Harderwijk is een commerciële instelling en is in handen van Compagnie des Alpes, een Frans bedrijf dat attractieparken en skiliften beheert.

Jaarlijks komen er ongeveer 1 miljoen bezoekers naar het park. Aangezien het dolfinarium geen liefdadigheidsinstelling is en geld moet verdienen, worden er entreekaartjes verkocht. Het publiek wil de dolfijnenshows zien en wil waar voor zijn geld. Dolfinaria claimen zich bezig te houden met onderzoek en wetenschap en daarmee bij te dragen aan educatie, voorlichting en bescherming van de natuur.

Alles wat geleerd kan worden van dolfijnen in gevangenschap weten we inmiddels echter al. Het gevaar bestaat zelfs dat vergaarde kennis, gebaseerd op kunstmatig gedrag van in gevangenschap levende en gefokte dolfijnen, behoud en beschermingspogingen van dolfijnen in het wild schaden. «There is about as much educational benefit to be gained in studying dolphins in captivity as there would be studying mankind by only observing prisoners held in solitary confinement.» – Jacques Cousteau.

Dolfinaria zijn absoluut niet noodzakelijk voor wetenschappelijk onderzoek. Alleen onder zeer specifieke omstandigheden, waarbij het in het belang van de diersoort zelf is, is het te rechtvaardigen om voor onderzoek dolfijnen tijdelijk in gevangenschap te houden.

Voor het deelnemen aan en verzorgen van middelen voor wetenschappelijke studies en projecten die bijdragen aan de bescherming van zeezoogdieren in het wild en het behoud van de soorten is het niet noodzakelijk om dolfijnen in permanente gevangenschap te houden, zoals het dolfinarium Harderwijk ons wil doen geloven.

Er zijn talloze natuur -en milieuorganisaties die zich bezighouden met bewustwording en natuurbescherming. Ook het dolfinarium Harderwijk claimt zich hiermee bezig te houden. Wat het dolfinarium Harderwijk echter concreet doet aan natuurbescherming blijft onduidelijk.

Op de website is van alles te lezen over in het water zijn met dolfijnen, het aanraken van dolfijnen, het slapen bij dolfijnen, het dromen bij dolfijnen, dolfijntherapie, een congres houden bij dolfijnen, personeelsfeesten bij dolfijnen, familiedagen bij dolfijnen, arangementen met dolfijnen, masterclass succesvol leiderschap met dolfijnen, teambuilding bij dolfijnen, seminars, workshopsen vergaderen bij dolfijnen, produktpresentaties bij dolfijnen.

en dat alles tegen extra betaling. Los van het feit dat het dus volkomen onduidelijk is met wat voor soort onderzoek het dolfinarium Harderwijk zich bezighoudt, welke deskundigen, welke onderzoeksinstellingen en welke wetenschappelijke instituten daarbij betrokken zijn, zijn er een aantal kritische kanttekeningen te plaatsen bij onderzoek in een dolfinarium als het gaat om bijvoorbeeld sociaal gedrag.

Inmiddels is overigens ook aangetoond dat therapie met huisdieren met een hoog knuffelgehalte net zo effectief is als therapie met dolfijnen. Al zou het nog zo ideaal en fantastisch zijn in het dolfinarium Harderwijk als men wil doen geloven, dan nog is het niet representatief voor het leven van dolfijnen in vrijheid in de ‘wrede natuur’.

Hoe kan dolfijnenonderzoek in gevangenschap representatief zijn voor het dolfijnenleven in de open zee? Het maakt niet uit of het dolfinarium een gevangenis of een paradijs is, het is en blijft een onnatuurlijke situatie, en iedere conclusie gebaseerd op een dergelijk onderzoek zal een vertekend beeld geven van de werkelijkheid.

Het dolfinarium Harderwijk zegt zich bezig te houden met wetenschappelijk onderzoek en educatie (o.a.
Marten Foppen in Vroege Vogels van 5 november 2013) Op de website van het dolfinarium Harderwijk is echter niets terug te vinden waaruit blijkt dat er sprake is van ook maar enige vorm van daadwerkelijke voorlichting, serieuze educatie of bescherming van dolfijnen of aanzet tot natuurbehoud.

Terwijl dit veelal de argumenten zijn die worden aangevoerd als rechtvaardiging voor het bestaansrecht van dolfinaria. De voorlichtingstekst op de website zou niet misstaan in een boekje voor kinderen die net kunnen lezen en de term ‘’wetenschappelijk onderzoek» lijkt niet meer te omvatten dan het helpen met het maken van een spreekbeurt of een werkstuk.

Het enige dat op de website van dolfinarium Harderwijk te vinden is in mogelijke relatie tot onderzoek is dat het dolfinarium Harderwijk het op papier zelfstandige SOS Dolfijn steunt; «Als hoofdsponsor van SOS Dolfijn redden we jaarlijks vele dieren.» Het verder genoemde ‘Onderzoek naar effect smeltwater’ en het ‘Wereldwijd afvalprobleem’ zijn heel interessant, maar zijn geen rechtvaardiging voor het houden van dolfijnen in gevangenschap.

Dat het een fantastische ervaring is voor de bezoekers, zoals het dolfinarium Harderwijk zegt, geloof ik graag, maar ‘een gezellig dagje uit’ lijkt me een term die meer van toepassing is dan ‘het creëren van bewustzijn’. Fokprogramma’s Veelal proberen dolfinaria hun bestaan te rechtvaardigen door te zeggen dat zij bijdragen aan het behoud van (bedreigde) dolfijnsoorten door fokprogramma’s.

Vergelijkbaar met de fokprogramma’s in dierentuinen.
Maar waarom zijn het dan met name niet bedreigde dolfijnsoorten – de dolfijnsoorten die het meest geschikt zijn om in gevangenshap te houden en te dresseren voor publieks shows – die gefokt worden? De soorten die eigenlijk beschermd zouden moeten worden blijken veelal moeilijk in gevangenschap te houden en niet erg geschikt te zijn voor het opvoeren van shows.

Indien de fokprogramma’s echt de bescherming van de soort als doel hebben, waarom worden de gefokte dolfijnen dan niet in het wild uitgezet? De dierenarts van het dolfinarium Harderwijk, Niels van Elk, liet in de Vroege Vogels uitzending van 5 november 2013 weten dat de fokprogramma’s van dolfinarium Harderwijk voor eigen gebruik zijn, om «de collectie in stand te houden».

De fokprogramma’s dienen om de hoge sterfte van dolfijnen in gevangenschap te compenseren.
Dit is dus heel iets anders dan wat dolfinarium Harderwijk ons wil doen geloven, wanneer er gezegd wordt dat de geboorte van zoveel jonge dolfijntjes een teken is dat de dolfijnen niet heel erg ongelukkig en ongezond kunnen zijn.

Laat je niet misleiden door de glimlach van een dolfijn. Die is namelijk anatomisch bepaald en is geen teken van blijdschap of emotie. Er wordt genetisch gerommeld met sperma. Er worden dieren gefokt uit ouders die in het wild door geografische afstand nooit samen zouden kunnen komen, die tot verschillende soorten behoren en die niet kunnen worden uitgezet in het wild, omdat ze in de natuur geen enkele directe familie hebben.

De sociale structuur van de groep ontbreekt, terwijl deze noodzakelijk is voor de jonge dieren om essentiële vaardigheden als jagen, baren en zogen van jongen, wanneer het dier zelf op haar beurt zwanger is, te leren.
Een hoog sterftecijfer van jonge dolfijnen is het gevolg.
Indien de rechtvaardiging van fokprogramma’s van de dolfijnindustrie terecht zou zijn dan zou je juist mogen verwachten dat dolfinaria meewerken aan rehabilitatie en herintroductie van (bedreigde) dolfijnsoorten.

Het is juist de dolfijnindustrie die vaak met argumenten als ‘het heeft geen kans van slagen’ of ‘het is veel veiliger in het dolfinarium’ opzettelijk verhindert om dolfijnen weer terug te plaatsen in de natuur. Bij strandingsprotocollen ontbreekt veelal het overzicht en de controle van overheid of onafhankelijke organisaties en worden dolfijnsoorten die populair zijn om tentoongesteld te worden makkelijk bestempeld als ‘’ongeschikt om terug te plaatsen in de natuur».

Op deze wijze heeft het dolfinarium er goedkoop een nieuwe aanwinst bij. Het moge duidelijk zijn dat wat dolfinaria zeggen en wat ze doen twee totaal verschillende dingen zijn. Behoud en bescherming zijn slechts woorden die een onwetend publiek moeten doen geloven dat de fokprogramma’s het bestaansrecht van dolfinaria rechtvaardigen.

Educatie Wat is concreet de bijdrage van het dolfinarium Harderwijk en wat is de waarde van het onderzoek waarmee het dolfinarium zegt een bijdrage te leveren? Wat doet het dolfinarium daadwerkelijk op educatief gebied en voorlichting, behalve het bieden van direct contact? Een onvergetelijk dagje uit voor familie Jansen is heel leuk, maar om te zeggen dat dat een «essentiële bijdrage levert aan de bewustwording van zeezoogdieren, hun natuurlijke omgeving en hun bedreigingen bij het grote publiek»? Het dolfinarium creëert een stereotype beeld van dolfijnen en zegt op haar website haar kennis te delen met «gasten, wetenschappers, onderzoekers, educatieve instellingen, politici en vele anderen».

Waaruit bestaat deze kennis, en sinds wanneer is een bezoekersaantal representatief voor de mate en het niveau van het ‘Delen van Kennis’ en het ‘Doen van Onderzoek’? Het op de website genoemde «(Aanzetten tot) Beschermen van de natuur» wordt nergens toegelicht, en met de onder FAQ gerangschikte vragen komen we ook niet veel verder; – Hebben jullie kinderwagentjes te leen? – Hoe laat beginnen de shows? – Ik ben mijn abonnement verloren, wat nu? – Is er een magnetron waarin ik babyvoeding kan opwarmen? – Kan ik een plattegrond thuisgestuurd krijgen – Kan ik in het Dolfinarium blijven slapen? – Kan ik in het Dolfinarium met dolfijnen zwemmen? – Mogen anderen mijn Spetter Pas gebruiken? – Zijn huisdieren toegestaan in het Dolfinarium? – Etc.

Intelligentie De hersenstructuur van dolfijnen is anders dan die van mensen, en de gedeeltes die te maken hebben met cognitie en emotie zijn groter dan bij mensen. Dolfijnen geven wel degelijk blijk van zelfbewustzijn, hetgeen over het algemeen wordt geaccepteerd als bewijs voor hoge inteligentie.

Zo herkennen dolfijnen zichzelf in een spiegel en kunnen die gebruiken om bijvoorbeeld vlekken op hun eigen lichaam te bestuderen. De complexiteit van geluiden waarmee dolfijnen en orka’s individueel communiceren wordt over het algemeen ook in verband gebracht met intelligentie. In een reactie op Vroege Vogels laat het dolfinarium Harderwijk op zondag 3 november 2013 echter weten dat dolfijnen niet unieker zijn dan honden, apen of ratten: «Intelligentietests tonen aan dat de dolfijn een zeer intelligente diersoort is.

Echter, de vaardigheden die een dolfijn bezit komen bij vele intelligente diersoorten voor, zoals: apen, papegaaien, ratten, honden en kraaien. Er zijn geen aanwijzingen dat de dolfijn zich sterk onderscheidt van deze diersoorten op het gebied van intelligentie» Voor het dolfinarium Harderwijk is het geen ethisch probleem omalgemeen als intelligent zijnde geaccepteerde dieren als dolfijnen gevangen te houden ten behoeve van menselijk vermaak en entertainment.

Of een diersoort thuishoort in een dierentuin is afhankelijk van de vraag of een diersoort zich thuisvoelt in een dierentuin.
Om dit te beoordelen kijken we naar gezondheid, sociaal gedrag, succes bij voortplanting en enthousiasme.
Bij ons is dat meer dan op orde.» Mensen hebben dolfijnen relatief ingewikkelde kunstmatige talen kunnen aanleren, maar het is nog niet gelukt om het indrukwekkende scala aan dolfijnengeluiden te ontcijferen.

Je kunt je dan afvragen: wie is er intelligenter? Dolfijnen die kunnen leren en begrijpen wat mensen van hen willen of mensen die nog steeds niet begrijpen wat dolfijnen te vertellen hebben? : Dolfijnen en orka’s in gevangenschap

Hoe lang kan een dolfijn zonder water?

Eén dolfijn bleek maar liefst 3 uur en 42 minuten(!) zijn adem in te kunnen houden. De dolfijn van Cuvier (Ziphius cavirostris) is een ware duikkampioen. De dolfijnen duiken kaarsrecht naar beneden en kunnen wel naar een diepte van maar liefst 3000 meter afdalen.

Op basis van hun grootte vermoedden wetenschappers dat deze relatief kleine dolfijnen slechts een halfuurtje onder water zouden kunnen blijven voordat ze weer naar adem moeten happen. Maar een nieuwe studie openbaart dat deze dieren in staat zijn om veel langer hun adem in te houden. En hoe Tags Onderzoekers reisden af naar de wateren rond Kaap Hatteras, een kaap aan de oostkust van de Verenigde Staten in de staat North Carolina.

Het team speurde vervolgens het water af naar de dolfijn van Cuvier om een aantal te voorzien van volgtags. Al is dat makkelijker gezegd dan gedaan. «Omdat de dieren zo weinig tijd aan het oppervlak doorbrengen, hadden we kalme zeeën en ervaren speurders nodig,» vertelt onderzoeker Nicola Quick. Een dolfijn van Cuvier. Op zijn rugvin zie je de volgtag. Afbeelding: Andrew Read and Duke University Het team ontdekte dat de dolfijnen veel langer onder water kunnen blijven dan gedacht. Twee specifieke dolfijnen spanden de kroon. Eén dolfijn bleek maar liefst drie uur lang onder water te blijven, terwijl een andere het een buitengewone 3 uur en 42 minuten vol wist te houden.

We geloofden het eerst niet,» zegt Quick.
Dit zijn ten slotte zoogdieren.
En elk zoogdier dat zolang onder water kan doorbrengen leek gewoon onvoorstelbaar.» Diepst duikende zoogdier De dolfijn van Cuvier is zoals gezegd de kampioen onder de duikers.
Dat de dolfijnen van duiken houden, is bijna een understatement.

De dieren brengen een groot deel van hun dag duikend door. Gemiddeld duiken ze zeven keer per dag naar een diepte van 1 tot twee kilometer onder het oppervlak. Tussendoor kunnen ze ook nog zo’n 50 tot 800 keer een meter diep duiken, met telkens 2 à 3 minuten rusttijd aan het oppervlak.

De dieren kunnen zelfs afdalen naar een diepte van wel 3000 meter. Daarmee is hij, voor zover bekend, het diepst duikende zoogdier. Gemiddeld bleven de dolfijnen tussen de 33 minuten en de 2 uur en 13 minuten onder water. Dat is heel verrassend, want men dacht dat de zuurstofvoorraad tegen die tijd allang op zou moeten zijn.

Bovendien blijkt dat schattingen over hoe lang andere zoogdieren onder water kunnen blijven voordat ze door hun zuurstof heen zijn, meestal wel lijken te kloppen. «Het verbaasde ons echt dat deze dolfijnen in staat zijn om veel langer dan wat voorspellingen suggereren hun adem in kunnen houden,» zegt Quick.

Herstellen Je zou misschien denken dat een dolfijn wel even moet bijkomen van zo’n vermoeiende urenlange duik.
Maar ook dat blijkt ontzettend mee te vallen.
De onderzoekers analyseerden de tijdsduur tussen twee duiken – waarvan de eerste meer dan een halfuur duurde – in.
En het verbaasde Quick dat hier helemaal geen duidelijk patroon in te herkennen is.

Hoewel de ene dolfijn binnen twintig minuten alweer een volgende duik van meer dan 2 uur ondernam, bracht een andere na een duik van 78 minuten bijna vier uur aan het oppervlak door. «Toen we aan de studie begonnen hadden we gedacht dat naarmate een dolfijn langer onder water blijft, hij er ook langer van zou moeten herstellen,» zegt Quick.

Dat dit niet zo blijkt te zijn, roept veel vragen op.» Metabolisme De grootste vraag is natuurlijk hoe het kan dat de dolfijn van Cuvier in staat is om zo lang onder water te vertoeven.
De onderzoekers vermoeden dat de dieren een uitzonderlijk laag metabolisme hebben.
Dit in combinatie met een groter dan normale zuurstofvoorraad én het vermogen om de opbouw van stekend melkzuur in de spieren te weerstaan, zorgt er waarschijnlijk voor dat de dolfijnen lange tijd onder water kunnen blijven.

Toch zijn niet niet alle mysteries opgelost. Zo is Quick bijvoorbeeld nog nieuwsgierig waarom één van de dolfijnen een recordduik van meer dan drie uur ondernam. Want waarom zou een dolfijn zo lang onder water willen blijven? «Het kan zijn dat hij een bijzonder goede voedselplek had gevonden,» oppert ze.

Welke landen dolfijnen?

De meest bekende landen om dolfijnen in het wild te spotten zijn Egypte, Australië, Nieuw-Zeeland, Zuid-Afrika, Mozambique en vele landen uit Noord, Midden en Zuid-Amerika. Het spotten van dolfijnen in Europa is minder bekend.

Hoeveel dolfijnen leven er op de wereld?

Hoeveel zijn er wereldwijd? Meer dan 4.000.000.

Kun je in Nederland met dolfijnen zwemmen?

Zie ze zwemmen, bewonder ze tijdens een voorstelling, of ga er zelf mee het water in.
Met ons interactieve programma In het water met dolfijnen sta je letterlijk oog in oog met deze betoverende zeezoogdieren.
De verzorger, die onze dieren als geen ander kent, vertelt je alles over hoe ze leven, wat ze eten en hoe ze verzorgd worden.